Ο Γεώργιος Ιακωβίδης ήταν ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της Σχολής του Μονάχου. Οι πίνακές του έδωσαν το προσωνύμιο “ο ζωγράφος των παιδιών”, καθώς αποτυπώνουν στιγμιότυπα της παιδικής ηλικίας. Κατείχε σημαντικό αριθμό ισχυρών θέσεων στον ακαδημαϊκό χώρο, γεγονός που του επέτρεψε να επηρεάσει και να κατευθύνει το καλλιτεχνικό κίνημα στην Ελλάδα. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ελαιογράφους της σύγχρονης Ελλάδας.
Γεννήθηκε στο νησί της Λέσβου στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σπούδασε γλυπτική και ζωγραφική στην Αθήνα. Ένας από τους δασκάλους του εκεί ήταν ο Νικηφόρος Λύτρας.
Ο Ιακωβίδης ζωγράφιζε κυρίως σκηνικά από την καθημερινή ζωή, τα οποία περιλάμβαναν παιδιά, λουλούδια, τη φύση και εσωτερικούς χώρους. Ζωγράφιζε επίσης πορτρέτα. Μερικοί από τους πιο γνωστούς πίνακές του είναι: “Ο κακός εγγονός”,”Κόρη με ρόκα και αδράχτι”, “Τα πρώτα βήματα”, “Η κοιμισμένη ανθοπώλις”, “Η αγαπημένη της γιαγιάς”, “Παιδική συναυλία”, “Ψυχρολουσία”, “Η αντιστροφή των ρόλων”, “Ο καπνιστής”, “Το χτένισμα της εγγονής” και “Η τουαλέτα”. Οι πίνακές του χαρακτηρίζονταν από ρεαλισμό που εκφράζεται μέσω της κίνησης, των ζωηρών χρωμάτων και του φωτισμού.
Τιμήθηκε με πληθώρα βραβείων, όπως το με το «Χρυσούν μετάλλιον» στην Αθήνα το 1888, το «Βραβείο τιμής» στην Βρέμη το 1890, το «Οικονόμειον βραβείον» στην Τεργέστη το 1895, το “Χρυσούν μετάλλιον” στο Παρίσι το 1900, το “Αριστείον των Γραμμάτων και Τεχνών” το 1914 και πολλά άλλα. Έγινε ο πρώτος διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης της Αθήνας το 1900 και υπήρξε καθηγητής καλών τεχνών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την ίδρυση της Ακαδημίας Αθηνών το 1926, επιλέχθηκε ως ένα από τα 38 αρχικά μέλη της. Ο Ιακωβίδης ήταν ένας από τους λίγους πλούσιους ζωγράφους στην Ελλάδα, καθώς και ο πιο αγαπητός ζωγράφος της βασιλικής οικογένειας, όπως φαίνεται από αρκετά πορτρέτα του με τους βασιλείς και τις βασίλισσες της Ελλάδας.
Μέχρι το τέλος της ζωής του είχε ζωγραφίσει σχεδόν 200 πίνακες. Σήμερα βρίσκονται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο, κυρίως στην Ελλάδα και την Αμερική.
https://greatestgreeks.wordpress.com/2017/05/26/georgios-jakobides/ – Αγγλικά
https://texni-zoi.blogspot.com/2014/11/blog-post_7.html – Ελληνικά
Η «Παιδική συναυλία» είναι ένα από τα πιο τολμηρά έργα του Ιακωβίδη από την άποψη της τεχνικής και του φωτισμού. Η χαρούμενη σκηνή έχει τοποθετηθεί στο ολοφώτεινο δωμάτιο ενός βαυαρικού χωριάτικου σπιτιού, που φωτίζεται από δύο παράθυρα, ένα αριστερά και ένα στο κέντρο. Τα παράθυρα αυτά φωτίζουν τη σκηνή με διπλό τρόπο και καθώς το φως έρχεται αντίθετα, από το κεντρικό παράθυρο, θέτει στο ζωγράφο ένα πρόβλημα που θα λύσει με αριστοτεχνική μαεστρία, όπως θα διαπιστώσουμε. Ας δούμε όμως τους πρωταγωνιστές της σκηνής: τους τέσσερις νεαρούς μουσικούς. Ο πρώτος, ο καθιστός, παίζει τύμπανο, ο δεύτερος τεντώνεται για να φυσήξει με δύναμη τη σάλπιγγα, ο τρίτος, που μισοκρύβεται, φαίνεται να παίζει φυσαρμόνικα και ο τέταρτος που στέκεται λίγο μακριά, μη έχοντας αληθινό μουσικό όργανο, φυσάει με δύναμη ένα ροδοκόκκινο ποτιστήρι. Όλα τα παιδιά είναι ξυπόλητα. Ποιοι είναι οι ακροατές της παιδικής συναυλίας; Η μητέρα που κάθεται αριστερά, κοντά στο παράθυρο, και κυρίως η μικρή αδελφούλα που απλώνει τα χεράκια της προς τους μουσικούς. Μια άλλη μεγαλύτερη αδελφή κάθεται μπροστά στο κεντρικό ανθοστόλιστο παράθυρο. Ο ζωγράφος «βλέπει» τη σκηνή του από ψηλά, γι’ αυτό οι σανίδες του πατώματος έχουν απεικονιστεί προοπτικά.
https://www.nationalgallery.gr/artwork/paidiki-synavlia/
Μοντέρνα Ελληνική Τέχνη, Μοντέρνος Ιμπρεσιονισμός, Έλληνας Ζωγράφος
